Thérèse strooit met pareltjes

Ik wil nu ook wel eens een stukje schrijven waar mensen blij van worden.
Nee, ik ben niet jaloers!
De meeste stukjes schrijf ik om er zelf blij van te worden. Dat zet helaas geen zoden aan de dijk.
Ik zag bij mijn statistieken dat ik in de afgelopen zes jaar 170 stukjes heb geschreven. Dat is gemiddeld maar 1 per twee weken.  16 daarvan hebben een reactie uitgelokt. Ja zeker, dat is bijna 1 op 10. Het heeft mij in ieder geval veel plezier verschaft. Ik heb mijzelf verbaasd dat ik zoveel kon schrijven over dingen die lang geleden zijn gebeurd. Ik had er ook aardigheid in om de actualiteit op een grappige manier te bekijken, zelfs als ik daar heel somber van werd.
Maar nu is het afgelopen!
Vrolijkheid troef.
Wat is er vandaag gebeurd dat grappig was, waar ik mensen mee aan het lachen krijg, waar mijn lezer  (misschien wel twee) blij van wordt?
Ik moet denken … en denken … en ja misschien dit:

Eens in de veertien dagen wordt hier in het dorp het “oud papier” ingezameld.
Daar is een schema voor, maar in principe is het elke twee weken op vrijdagavond (want het wordt gedaan door vrijwilligers) raak.
De winkel aan de overkant zet elke keer een forse stapel aan de straat. Daarmee vergeleken is het doosje oude kranten en reclamefolders, een paar enveloppen van overtollige post, wat aantekenblaadjes en een enkele mislukte tekening nauwelijks de moeite waard.
Vandaag was het veertien dagen sinds de vorige ophaaldag. We zagen de jongens van de overkant de dozen en pakken papier opstapelen tot grote hoogte. Ook ik zette zoals het hoort mijn doos voor bij het hek.
“Hee,” riep Thérèse opeens “ze sjouwen alles weer naar binnen!”
Ze herinnerde zich opeens dat ze ergens gelezen had dat vanwege de vakantie de ophalers een beurt oversloegen, maar ze was er niet zeker van.
“Haastig zocht ik op internet de website van de gemeente op en las daar dat er gewoon opgehaald zou worden.
Nee dus.
Nu heb ik de doos weer binnen gezet en maar meteen wat diverse buren er bijgeplaatst hadden.
Thérèse is daar helemaal niet blij mee. Maar misschien heb ik jou wel blij gemaakt met mijn stukje.